فضای مجازی اِ همیشه مقصر
فضای مجازی اساسا همیشه مقصر است ، مقصر تمام کاستی ها و کاهلی های ما در زندگی مان . یعنی یک نفر از یک نفر دیگر طلاق هم که بگیرد میگویند فضای مجازی خانواده ها را تحت تاثیر قرار داده است . یا اگر بچه درس نخواند میگویند فضای مجازی بچه را از درس انداخته است . یا اگر یک نفر به یک بچه تجاوز کند حتما نشانه هایی از فضای مجازی درون این ماجرا هم پیدا می شود . و خلاصه تمام رفتار ها و اتفاقات بد زندگی هامان را ربط می دهیم به فضای مجازی و آن را مقصر میدانیم و خب که چه اصلا این موضوع به خودی خود اصلا هیچ چیزی نیست . نه مدرکی است نه نشانه ای هست هیچ چیزی نیست جز اینکه ما ذاتا انقدر ضعیف النفس و نادان هستیم و آنقدر نیروی در خفی ( خفا ؟ ) مانده داریم که منتظر یک اشاره یا برخورد هستیم تا شلیک شویم .
مگر مثلا قبلا که فضای مجازی نبود بچه ها درس می خواندند ، یا خانواده ها طلاق نمی گرفتند یا به بچه ها تجاوز نمی شد ؟ این بین شاید بگویید در مورد طلاق بزرگترین عامل همین است که باعث رواج آن شده و همچنین ماهواره . ولی من به جد اصرار دارم بزرگترین عامل ازدواج اشتباه ما است نه ماهوازه و فضای مجازی . اتفاقا طلاق اتفاق درستی است . که ما کاری با آن نداریم حالا .
من دیدم بعضی ها می گویند باید فضای مجازی را کنار بگذارم تا به زندگی ام برسم . منتها متوجه این موضوع نمی شوم که چه تداخلی میان زندگی کردن و فضای مجازی وجود دارد . و اصلا اگر به آن از جنبه ی اعتیاد نگاه کنیم چرا فضای مجازی مظلوم واقع شده است این بین . فضای مجازی شیشه و کراک نیست که کم و زیادش ضرر باشد . فضای مجازی خیلی ها را نجات می دهد از زندگی پوچشان . به خیلی ها چیز یاد می دهد بدون اینکه چیزی از آن ها بگیرد . وقتی را که میخواستی بری پیش دوست های نادانت و دوتایی در خیابان راه بروید و مغازه ها را نگاه کنید تبدیل میکند به وقتی که در هر ثانیه میتواند حامل اطلاعات ارزشمندی برایت باشد . نمیدانم چرا همچنان فکر میکنی فضای مجازی در زندگی ات تاثیر منفی دارد ، در کجای فضای واقعی میتوانی مستقیما تفکرات افراد را لمس کنی ؟؟ ذهن افراد را بخوانی ، بدون ترس حرف ها را بزنی ؟
اینکه فضای مجازی ماهیتا چیز منفی ای است یا مثبت . من اصرار به مثبت بودن آن دارم . خصوصا برای انسان های منزوی و درونگرا ، شاید بگویید خب این که بد است فرصت نمی دهد انسان های درونگرا برونگرا تر و اجتماعی تر شوند . ولی خب خیلی خوب است اتفاقا که به آدم در بعضی موارد آپشن هایی میدهد که آدم مجبور به ارتباط با آدم هایی که نمیفهمتشان و حرف زدن باهاشان عامل عذاب است رو به رو نشود و به نوعی اجتماعی نشود . اجتماعی شدن در اجتماعی که مریض است صرفا مبتلا شدن به مرض است .
شاید بگویید خب این فضای مجازی میتواند اعتیاد آور باشد ، میتواند وقت تو را خیلی بگیرد . تو را درگیر خودش کند و از پیشرفت باز بدارد . من موافق هستم . فضای مجازی میتواند کاری کند که انسان اهم و مهم زندگی اش را از یاد ببرد ، لذت را فدای پیشرفت کند . یا اصلا مسیر های فرعی که در اختیارت می گذارد باعث شود مسیر های اصلی را گم کنی . که اصلا این که مسیر های اصلی چه هست جای بحث دارد . من موافق این هستم که فضای مجازی میتواند آثار بدی به همراه داشته باشد . اما آثار بد فضای مجازی ماهیت بدی ندارند . صرفا مواردی هستند که باعث می شوند شما از موارد دیگر باز بمانید و این برای شما می تواند آنقدر که باید خوب نباشد . مثلا جای اینکه بروی یک حرفه ی کاربردی یاد بگیری وقت خودت را برای گشت زدن در فضای مجازی هزینه می کنی . این باعث می شود کمتر از آنچه که باید از وقتت بهره ببری و این باعث سقوط ارزش سهامت به عنوان یک انسان ممکن است بشود در جامعه و سبک زندگی امروز ما . یعنی وقتی را که میتوانستی درس بخوانی و مثلا در رشته ی بهتری قبول شوی . بین درس و مطالعه در مورد موجودات فرازمینی و سیارات دیگر تقسیم کردی . ماهیت کاری که کردی بد نیست . بهره ای هم که از وقتت بردی ممکن است بیشتر از حالتی بوده باشد که صرفا درس می خواندی . اما واحد آن بهره واحدی نیست که به کارت بیاید . مثلا اگر پیچ و مهره را واحد پول در سیاره مریخ فرض کنیم . شما بهره ای به اندازه 1000 پیچ و مهره برده اید که شما را آدم پولداری در مریخ می کند ولی نه اینجا . امیدوارم متوجه مفهوم کلام شده باشید .
نظر من به صورت کلی همین بود . من فضای مجازی را مقصر ، بد ، مضر و اضافی نمیدانم . به لزوم وجود آن ایمان دارم ، آن را جدا از فضای واقعی و زندگی واقعی نمی دانم . منتها روشی که ما از آن برای بهره وری از این فضا استفاده می کنیم را کار آمد نمیدانم . یعنی فاصله بیش از اندازه جامعه مجازی و جامعه حقیقی باعث می شود عملا شما نتوانید در فضای مجازی آن بهره ای را که می برید در جامعه حقیقی مورد استفاده قرار دهید . مثلا می توانید از امروز وقت خود را به یادگیری یک زبان خارجی در محیطی که فضای مجازی در اختیارتان قرار میدهد و نا محدود است اختصاص دهید . اما این کار را نمی کنید و می روید می گردید دنبال دختر و پسر های دیگر تا با آنها چت کنید و لذت آنی را تجربه کنید . یا صرف دیدن و لذت بردن از پست های اینستاگرام می کنید . لذت را ترجیه دادن نه تنها در فضای مجازی در خیلی جاهای دیگر از نتایج بهتر جلوگیری می کند و این مختص فضای مجازی نیست . بر میگردد به توانایی شما ، به قدرت شما از استفاده از چیز ها و به اندیشه شما . اگر فضای مجازی به شما ضرر می رساند این شما هستید که قابلیت دریافت این ضرر را دارید ، و هرجای دیگری که فضای مشایه برقرار باشد شما دوباره و دوباره ضرر میکنید چون بهره وری را یاد ندارید . اگر مثلا در فضای مجازی سر شما کلاه می رود این شما هستید که ساده لوح هستید ، اگر ساعت خواب شما را بهم ریخته است این شما هستید که در زندگی برنامه ریزی ندارید ، اگر باعث شده است نسبت به همسرتان سرد شوید این شما هستید که انتخاب درستی نکرده اید و ....
حالا ما به روی خودمون نمییاریم که مقصودتون چه کسی بود ولی مطمئن باشید هیچ فرد اهل فضای مجازی نمی تونه دو دیقه آروم بشینه و این مطلب نسبتا طولانی شما رو بخونه.خب اون ها یاد گرفتن که در همین چند دقیقه میتونن بیست تا توییت بخونن و سه تا پست بخونن و..احتمالا خیلی تو کارشون جلو میفتن!همین گرفتن سریع اطلاعات باعث میشه که به همون لحظه اکتفا کنید و حالا شایدم اومدید و فوروارد کردید مطلب رو.اما اکثر ما فقط قابلیت فوروارد کردن رو داریم!ینی هیچ چیزی از اینایی که میخونیم یادمون نمیمونه.چون نهایتا دو گیگ از وقت ما رو رفتن!
من بی تجربه و عقب افتاده و متحجر نیستم!ولی وقتی یادم میفته خانوادم ده سال پیش جمع میشدن دور هم و حتی بدون فر میتونستن خوشمزه ترین پیتزا ها رو بپزن و بامزه ترین جوک ها رو تعریف کنن...خب دلم به حال آدمای امروز میسوزه.کدوم یکی از ما الان حاضر میشیم یه کتاب هفتصد صفحه ای سه کیلویی رو جایزین یه پی دی اف پونصد مگی بکنیم؟ما آدمای صبوری نیستیم.همه چیز رو در لحظه میبینیم و این ملت ما رو جو گیر تر هم کرده.واقعا شما به مردمی که در یک ساعت هم پروفایلاشون رو از «کوروش بخواب» و «میانمار همین جاست» به «من عاشق سپاهم» و «پرشین گلف» و «ترامپ خر است!» تغییر دادن چی میگید؟
فضای مجازی در نوع خودش عالیه!البته وقتی که میتونید خانوادتون رو واقعا در کنارتون داشته باشید و همزمان از «مردم» یه جای دیگه دنیا هم خبر داشته باشید.میگم خبر داشته باشید.من دارم.دوستای نه خیلی زیاد ولی خیلی خوبی رو در ایران و آمریکا و حتی بلغارستان دارم و مطمئنا اگر فضای مجازی نبود به هیچکدوم هیچ وصالی نداشتم.
صحبت اینجاست که تلگرام من رو اذیت میکرد.راستش بیشتر از بقیه!خاله زنک بازی های ما گسترش پیدا کرده به تلگرام و عیب واقعا از ماست که فرهنگای داغونمون رو همه جا با خودمون می بریم و کارای خوب رو جا می ذاریم.وقتی که هیچ کتاب دستور زبانی نخوندیم می نویسیم عاقا و خاب و بزنگ و حواسمون نیست که کاری رو می کنیم که اعراب و مغول ها و اسکندر میخواستن بکنن!
من وقتی به مادرم میگم بیا یه کتاب صد صفحه ای بخون میگه حوصلشو ندارم،کار دارم و...اما خیلی راحت ساعت ها میتونه محو پیام ها و امواج بشه.
خارج از همه این صحبت ها،طرز برخورد با فضای مجازی کاملا شخصیه و لازم نیست به هم قر بزنیم که چرا خوشت میاد یا بدت میاد.به شخصه چون خوابم رو در معرض خطر میدیدم و خواب مهم ترین رکن زندگیم است...خب ترجیح دادم فقط بعضی از ابزار ها را داشته باشم:)