A P H E L I O N

اما به نظر من ایراد یا مشکل این افراد و اعمالشون نیست . مشکل اقبال و جامعه ای که حمایت میکنه از این نوع رفتار هست ، یعنی برخورد متفاوت ما با یکی که باباش وزیر باشه یا باباش معلم باشه باعث میشه اون تفاوت مطرح باشه و مهم باشه ، وگرنه مثلا واسه ی کسی مهم نیست یکی مثلا سلیقه ش تو انتخاب مدل کیف چطوریِ و به الطبع هم ما با آمال پست های مختلف از انواع کیف ها رو به رو نیستیم . 

الان پیج های اینستاگرام رو ببینی همه پر از عکس های مثلا هنری پر از دک و پز و جلوه های شیک و لاکچری اِ . اصن یجورایی کاربریش تغییر کرده حتی در این حد اسیر این موضوع شدیم ما . و من حق میدم الان که کسی براش مهم باشه که از پایین شهر بیاد الهیه که لوکیشن بزنه چون برای مخاطبش این مهم هست و تا جایی که این لوکیشن بخواد تعیین کننده باشه به نظرم کاملا طبیعی و قابل قبول هست این نوع دگر نمایی کردن ها . ( لوکیشن حالا مثال هست ) 

به صورت کلی به نظرم تمامی موارد بیخودی که ما به عنوان حاشیه فریادشون میزنیم اما بهشون به عنوان ملاک و معیار نگاه میکنیم قابلیت این رو دارن که توسط افراد به عنوان مسائل کلیدی شامل نمایش و تغییر بشن ، اگه کسی وانمود می کنه که هرشب میره رستوران و یا واقعا میره این به شخصیت اون فرد عموما ممکنه برنگرده ، به شخصیتی که ما دوست داریم از اون فرد داشته باشیم برمیگرده و اون فرد سعی در ارضاء این مورد میکنه بیشتر تا اینکه از رستوران رفتنش لذت ببره . یا مثلا تعریف های بیجا از نوتلا و پیتزا های پر از پنیر ، در اکثر موارد عکس هایی از خوراکی هایی میذارن ک اونقدر اشباع هست که حتی یه گاز نمیشه ازشون زد ولی همه به عنوان لذت بهش نگاه میکنن ، لذت نمایش و لذت دیدن ، این موضوعات زمانی شکل میگیره که مخاطب علاقه داشته باشه به وجودش . 

که اصلا اینکه ما به چیزی علاقه داشته باشیم ببینیمش و کسانی باشن که مطابق علاقه ی ما پست بذارن و سمت اون چیز ها برن به خودی خود عجیب نیست ، منتها وقتی عجیب میشه که ما نوع نگاه و برداشتمون و رفتارمون بر خلاف حرف های خودمون باشه ، این شفافیت رو از همه ی ماجرا میگیره ، یعنی شناختن شمارو سخت می کنه ، اعتماد رو سخت می کنه ، به الطبع تعداد آدم بد ها رو زیاد میکنه ، خب این حس بدی رو نسبت به جامعه اطراف کم کم در آدم بوجود میاره ، هیچکس دوست نداره بین یه مشت متظاهر دروغگو زندگی کنه ، ارزش هارو پایین میکشه وجود این اتفاق در جامعه ، همین معیار هارو حتی جا به جا میکنه و به صورت حباب بزرگی باعث میشه خیلی از مسائل بزرگتر از چیزی که هستن جلوه کنن و خیلی مسائل مهمتر پشت اونها دیده نشن ، که قطعا این آدم رو گول میزنه ، نه اینکه آدم ها تصمیم اشتباه بگیرن ، آدم ها شناخت رو بر پایه ی مسائلی تنظیم میکنن که معیار های درستی نیستن برای اون تصمیم گیری و شناخت .