اتنشن
توجه ، در کنار تمرکز مساله مهمی است ، این که آدم انتخاب کند به فلان موضوع باید توجه کند .
و سخت است ، یعنی خب نه اینکه همیشه سخت باشد ، گاهی اوقات اینطور است که تعداد محدودی دغدغه در اطراف ذهن پرسه می زند و خب با معیار های بدیهی و ابتدایی هم میتوان لایق ترینشان جهت توجه نشان دادن را برگزید . گاهی اوقات اما مساله طور دیگری است ، آدم در یک بلبشو قرار می گیرد که تشخیص معیار ها و اهمیتشان برای آدم دشوار می شود ، حتی دیگر دغدغه ها از یک جنس نیستند ، به هر طرف و هر گروهی که نگاه می کند ، جنس دیگری از دغدغه ها برایش اهمیت پیدا می کند .
مثلا در حالی که دیشب به تعدادی از پیج ها و سایت های حمایت از حیوانات سر زده و توجه ش را کاملا به این مساله اختصاص داده ، امروز را در سایت دیگری به خود ارضایی می گذراند ، و شب تصمیم میگیرد فوتبال بزرگترین دغدغه ش باشد .
نه اینکه این سوویچ شدن توجه مساله عجیب و بدی باشد ، اما اهمیت آن در پراگرس یا روند رو جلو چیز ها هست ، اگر توجه مدام سوویچ شود ، چیز ها دیر به نتیچه می رسند و این دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن نیست .
اما قبل از اینکه اصلا سوویچ شدن توجه مهم باشد ، سوال اصلی این است که کدام دغدغه ها یا مسائل ما لایق توجه هستند ، کدامشان بر دیگری اولویت دارند ، مثلا دغدغه های اجتماعی ام مهم تر دغدغه های خانوادگی ام هستند ؟ مثلا باید بیشتر نگران این موضوع باشم که سیل زده ها در چه حالی هستند یا نه ، توجه م به این سمت باشد که پایان نامه ام به چه شکل پیش می رود .
فکر می کنم تا حد زیادی روحیات آدم ها در اولویت بندی این دغدغه ها جهت توجه کردن به آنها موثر است ، اما در هر حالتی ، در حال حاضر تعداد این دغدغه ها ی لایق توجه آنقدر پر شمار است که مثل بازی های رکورد داری که شرکت کننده های زیادی دارند ، نفرات اولشان مثلا 4 نفر باشند ، دومشان 8 نفر و .... .
در پست بعدی یک مجموعه را باید از لحاظ توجه بررسی کنم .
نوع نگرش انسان به پدیده ها؛ سطح و کم و کیف مسایل و مشکلات را تعریف وتعیین می کنه.
بنابراین نگاه هر کس به مسایل با نگاه دیگران متفاوت خواهد بود ولذا دسته بندی و اولویت بندی مسایل در نزد آنها نیز متفاوت خواهد بود.مگر اینکه ...نگرش هم یه مقوله کاملا روانشناختی آنهم از جنس اجتماعی است. هر انسانی بسته به این که در چه خانواده ای به دنیا آمده و در چه فضای فرهنگی، اجتماعی،سیاسی،اقتصادی و زیست محیطی نفس کشیده و رشد یافته؛ نگرشش با نگرش انسان های دیگر متفاوت است.حتی برخی از روانشناسا پا را از این هم فراتر می گذارند و نوع نگرش دوقلوی های همشکمان یکسان را نیز با هم مغایر می دانند