همکاری های دوجانبه
سه شنبه, ۱۵ فروردين ۱۳۹۶، ۰۱:۳۸ ب.ظ
راستش را بخواهید دیرو میخواستم پست دیگری بنویسم که خیلی از این پست بهتر بود . ولی به دلایلی که به خودم مربوط هست ننوشتم و امروز میخوام این پست رو بنویسم .
در خانه ما همکاری ها به دو صورت بین من و اعضا در جریان است که اگر یکی از این همکاری ها که همکاری من و برادر گرامی است را فاکتور بگیریم . دوتای دیگر یعنی همکاری دوجانبه من و پدر و همکاری دوجانبه من و مادر میماند . حالا میخواهم نیم نگاهی به تفاوت میان این همکاری ها بیاندازم .
همکاری دوجانبه بین من و مادر مثلا می شود همکاری هایی نظیر خانه تکانی . کاشت و رسیدگی به گل ها و فضای حیاط . چیدن سفره و در مواقع مهمانی کمک به آشپزی و پذیرایی و از این دست همکاری ها . ( همکاری دوجانبه یعنی دو طرف درگیر کار هستند . در اکثر موارد همکاری یک جانبه از سمت من صورت میگیرد البته :/ )
همکاری دوجانبه بین من و پدر مثلا می شود همکاری هایی نظیر تعمیرات وسایل منزل . خرید . و شاید عجیب به نظر برسد اما آشپزی ! و ظرف شستن . ( البته ظرف شستن در موارد محدود اتفاق می افتد .
حالا من با تحقیقات و مشاهداتی که انجام دادم متوجه تفاوت هایی میان این همکاری ها شدم . که از آنجا که من در هردو همکاری یکسان هستم . تفاوت ها مربوط به پدر و مادر می شود .
مثلا مادر تاکید زیادی رو جزئیات دارد . یکجورهایی کمال گرایی را در همکاری های دوجانبه با مادر می شود حس کرد . اما همکاری دوجانبه با پدر کلی تر است . یعنی هدف اگر تعمیر لباس شویی است . ممکن است فرش و کابینت ها کثیف شود . در حالی که در همین موضوع اگر بجای پدر مادر بود فرض و کابینت ها و کلیه لوازم حاشیه لباس شویی حتی تمیزتر از قبل می شدند . یعنی پدر کلا از آنهایی است که در جاده به فکر رسیدن است و مادر از آنهایی است که کلا هم میخواهد برسد هم چیزی را از مناظر و طبیعت و مغازه های بین راهی و رستوران ها و اینها را از دست ندهد .
خوبی همکاری با پدر این است که تقریبا زحمت کار و وقت مصرفی به شدت کاهش میابد . اما مثلا اگر این سالاد الویه که امروز درست کردیم را بدهیم کودکان زیر 10 سال ، ممکن است دچار سندرمی توموری چیزی شوند .
به صورت کلی پدر خیلی سخت نمیگیرد و درگیر مسائل دنیوی نمیشود . اگر پارچه ای این وسط کثیف شود سعی میکند پارچه را از جلوی چشم دور کند . در حالی که مادر پارچه را میشورد . یا مثلا ظرفی را که مادر در طول درست کردن یک غذا 4 بار می شورد . پدر از صبح با آن غذاهای مختلف درست میکند . تویش میوه هم میخورد . غذا را هم تویش تست میکند . بعد که دیگر واقعا نمی شود با آن ظرف کار دیگری کرد آن را می شورد . ( منظور آن ظرفی که کنار ظرف اصلی غذا هست و تویش قاشق میذارند و نمیدانم روغن داغ میکنند و اینها . نه اینکه توی ظرف قورمه سبزی بلافاصله باقالی بار بگذارد )
مادر اما به شدت سخت گیر است. مثلا در طول خانه تکانی جاهایی را میگوید تمیز کن که ما سالی یکبار آن جا ها را آن هم در ایام خانه تکانی چون مادر میگوید تمیز کن میبینیم . یا مثلا برای ناهار 4 قاشق اضافه می آورد . در حالی که وقت هایی که نیست ما تعداد قاشق هایمان گاها از تعداد خودمان هم کمتر است .
به صورت این همکاری های دوجانبه خوب است . باعث میشود آدم از نرم زندگی خارج نشود . خیلی ها هستند که کارهایش کلا مثل پدر . و یا کلا مثل مادر است . خوب آنطوری هم آدم مریض میشود . همین که همچیز در هم آمیخته باشد و از هرکدام کمی انجام دهی هر از چند گاهی بهتر است تا اینکه کلا آن یکی که راحت تر است را انتخاب کنی .
من بروم که پدر برای یک همکاری دوجانبه درخواست همکاری ارسال کرده است . البته درخواست کلمه بزرگی برای این پیشنهاد هست . پیشنهاد هم که نیست . یک دستور طوری هست . دامنه اختیارت اینگونه است که میتوانی بلافاصله و یا تا 5 دقیقه دیگر به انتخاب خودت پا شوی بروی . باز همین هم خوب هست .
